شاتل ها
با نزدیک شدن به آخرین پروازهای شاتل ها ، بد ندیدم که درمورد این فضاپیماها براتون مطلبی رو ارسال کنم.
پس از ناوهای آپولو، شاتلها ، سفینه های فضایی آمریکا هستند.
به دلیل هزینه های بالای استفاده از آپولو و اینکه آمریکا نیاز به سفینه ای با قابلیت استفاده مجدد داشت ، دست به ساخت شاتلها زد. «شاتل» در زبان انگليسي به معناي رفت وآمدكننده است.
شاتلها میتوانند ماهواره های بزرگ را به مدار ببرند یا از مدار خارج کنند ، مانند موشک پرتاب میشوند و در مدار حرکت میکنند و مانند هواپیما فرود می آیند.
شاتلها از اواخر دهه 1970 تحویل ناسا داده شد. ناسا تا کنون 6 فروند شاتل در اختیار گرفته است
اینترپرایز، کلمبیا ، چلنجر ، دیسکاوری ، آتلانتیس و ایندیور(که پس از انفجارچلنجر، جانشین آن شد). شاتلهای دیسکاوری ، آتلانتیس و ایندیور برای 100 بار پرواز طراحی شده اند.
شاتلها از اویل 1980 به عنوان عنصر اصلی فعالیتهای فضایی آمریکا میباشند که در 12 آوریل 1981 اولین پرواز صورت گرفت (کلمبیا) و تاکنون بیش از 120 پرواز داشته اند که دو مورد آن ناموفقیت آمیز بوده و منجر به مرگ 14 نفر شد. کلمبیا در سال 2003 و حین بازگشت(عکس) و چلنجر در سال 1986 هنگام صعود منفجر شدند{فیلم}(نقص در يكي از عايق‌هاي حرارتي يكي از بوسترهاي پيشران جامد).
اینترپرایز اولین شاتل شاخته شده بود که هرگز در فضا حرکت نکرد و فقط برای آموزش و آزمایش بود که بر روی یک بوئینگ 747 انجام میشد. پس از رسیدن هواپیما به یک ارتفاع مشخص ، فضاپیما از آن جدا میشد.
روس‌ها اگرچه پيشگامان عرصه فضا بودند، اما هرگز ايده استفاده از يك وسيله قابل بازگشت و استفاده مجدد را نپذيرفتند و آن را اقتصادي و بهينه نمي‌دانستند. البته آنها هم يك وسيله قابل استفاده مجدد موسوم به [بوران] را توليد كردند كه بسيار شبيه به شاتل فضايي آمريكايي‌ها بود، اما هرگز به مرحله عملياتي شدن نرسيد. فضاپيماي بوران روسيه كه توسعه آن در سال 1993 متوقف شد.
به ادامه مطلب مراحعه کنید:
ادامه مطلب
